3 Ιουλίου
Σήμερα, 3 Ιουλίου, η Αγία μας Εκκλησία τιμά τη μνήμη του Αγίου Μάρτυρος Υακίνθου, ενός ευωδιαστού άνθους της πρώτης χριστιανικής εποχής, που άνθισε και μαρτύρησε για τον Χριστό στην Καππαδοκία, στις αρχές του 2ου αιώνα, επί αυτοκράτορος Τραϊανού, το έτος 98 μ.Χ.
Ο Υάκινθος καταγόταν από την Καισάρεια της Καππαδοκίας και υπηρετούσε στο παλάτι του αυτοκράτορα ως κουβικουλάριος, δηλαδή υπεύθυνος για την αυτοκρατορική τράπεζα. Ήταν μόλις δεκαπέντε ετών, όταν κατηγορήθηκε στον αυτοκράτορα επειδή επικαλείτο το όνομα του Χριστού και ζούσε ως χριστιανός, αρνούμενος να προσκυνήσει τα είδωλα.
Ο Τραϊανός, θέλοντας να τον πείσει να απαρνηθεί την πίστη του, τον πρόσταξε να φάει από τις θυσίες που είχαν προσφερθεί στα είδωλα — από τα μιαρά, δηλαδή, ειδωλόθυτα. Ο Υάκινθος, αντί να λυγίσει, ομολόγησε γενναία τον Χριστό και δήλωσε 
απερίφραστα ότι δεν θα μολύνει το στόμα και την ψυχή του με κάτι που προέρχεται από την ειδωλολατρία.
Τότε, τον έδειραν βάναυσα σε όλο του το σώμα και τον έκλεισαν στη φυλακή. Εκεί, έβαλαν μπροστά του φαγητά προσφερόμενα στα είδωλα και απαγόρευσαν στους δεσμοφύλακες να του δώσουν ψωμί ή οποιοδήποτε άλλο «καθαρό» φαγητό, ώστε να εξαναγκαστεί από την πείνα να φάει τα ειδωλόθυτα.
Όμως ο γενναίος αθλητής του Χριστού δεν υπέκυψε. Ούτε καν άγγιξε τα μιαρά φαγητά. Με πλήρη επίγνωση και αγάπη προς τον Κύριο, επέλεξε να πεινάσει για χάρη της καθαρότητας της πίστης του. Υπέμεινε νηστικός σαράντα ολόκληρες μέρες. Την τεσσαρακοστή πρώτη ημέρα, εξαντλημένος από την ασιτία, παρέδωσε την αγνή ψυχή του στον Χριστό, τον οποίο τόσο αγάπησε. Και έλαβε από Αυτόν τον αμάραντο στέφανο του μαρτυρίου.
Η άρνηση του Αγίου να φάει από τα ειδωλόθυτα δεν είναι μια πράξη “τυπική”, αλλά βαθιά πνευματική. Με τη στάση του αυτή, ο Άγιος Υάκινθος μας διδάσκει την καθαρότητα της συνείδησης και την ανάγκη να διατηρούμε την πίστη μας αμόλυντη, ακόμη και μέσα από τις πιο απλές καθημερινές πράξεις όπως το φαγητό.
Σήμερα, πολλοί χριστιανοί καλούνται να κάνουν παρόμοιες επιλογές. Σε συγκεντρώσεις ανατολικών θρησκειών ή ομάδων της Νέας Εποχής, προσφέρονται φαγητά «ευλογημένα» από γκουρού, «φορτισμένα» ενεργειακά ή αφιερωμένα σε ψευδοθεότητες. Πιστοί, συνειδητοί Ορθόδοξοι, αρνούνται να γευθούν τέτοια φαγητά, όχι από περιφρόνηση προς τους άλλους, αλλά από αγάπη και σεβασμό προς τον Χριστό και την αλήθεια Του. Πόσοι πιστοί αρνούνται με διάκριση προϊόντα και τροφές που προωθούνται μέσα από σαμανιστικά τελετουργικά, γιόγκα, ρέικι, ή “ευθυγραμμίσεις ενεργειακών σωμάτων”;
Η πράξη του αγίου Υακίνθου μάς θυμίζει πως η πίστη δεν μετριέται στα λόγια, αλλά στις πράξεις. Η υπακοή του μέχρι θανάτου μάς καλεί να ελέγξουμε τη δική μας στάση, να δούμε πόσο πρόθυμοι είμαστε να θυσιάσουμε τα μικρά και καθημερινά για την αγάπη του Χριστού. Εκείνος δεν έφαγε για σαράντα ημέρες και πέθανε για να μη μολύνει το σώμα του με τροφή των ειδώλων. Εμείς, θα επιλέξουμε το ίδιο;
Απολυτίκιον (Ἦχος γ΄. Θείας πίστεως):
Ὡς ἄνθος εὐωδέστατον, Χριστῷ προσήνεγται,
ὁ πάνσεμνος Μάρτυς σου, καὶ νικηφόρος ὑπάρχων,
Ὑάκινθε θεόφρον, πλάνην κατεπάτησε,
ἐνστάς τῷ μαρτυρίῳ,
καὶ τῷ θείῳ πόθῳ, Χριστῷ συνεσταύρωται·
πρέσβευε ἀδιαλείπτως,
ὑπὲρ τῶν ψυχῶν ἡμῶν.
Κ.Ν
Πηγές:
- Μεγάς Συναξαριστής τῆς Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας, Ἐκδόσεις Ἀστήρ.
- www.synaxarion.gr