π.Πέτρος Πανταζής
Το έργο Avatar οδηγεί στην θεολογική υιοθέτηση του όρου Μετενσάρκωση, υποβάλλοντας ταυτόχρονα την ιδέα ότι μια τέτοια θρησκευτική αντίληψη μπορεί να έχει σχέση με την πραγματική ζωή του ανθρώπου! Βεβαίως πρόκειται για φανταστικό σενάριο το οποίο όμως ενδογματίζει πίστεις Ανατολικής θρησκευτικής προέλευσης όπως η Μετενσάρκωση.
Σύμφωνα και με το βιβλίο του μακαριστού πρωτοπρεσβυτέρου Αντωνίου Αλεβιζόπουλου, «Μετενσάρκωση ή Ανάσταση», κάτι τέτοιο είναι εκτός της Χριστιανικής Πίστεως και άρα μπορεί να χωράει σ’ ένα σενάριο επιστημονικής φαντασίας, αλλά όχι στη πραγματική ζωή.
Αρχίζοντας λοιπόν με την ταύτιση των όρων Μετενσάρκωση - Avatar μπορούμε να κάνουμε ένα θεολογικό περίπατο παρουσιάζοντας ένα από τα πολλά προβλήματα υπαρξιακού χαρακτήρα που εμπεριέχονται στον ορό Avatars – «Ενσαρκώσεις θεϊκών" (εξωγήινων) πλασμάτων σε ανθρώπινα σώματα ή το αντίθετο, ανθρώπων σε «εξωγήϊνους»!
Βοηθάει στη αμφισβητούμενη θεολογικά υπερακόντιση του όρου ΕΝΣΑΡΚΏΣΗ, πού απηχεί μονιστικά τη πίστη ότι ΟΛΑ είναι "Θεός"!
Απόλυτος Μονισμός= Πανενθεϊσμός ή Κόσμος=Θεός=Πανθεϊσμός!
Δηλαδή, σύμφωνα με την αντίληψη αυτή, η Ενσάρκωση ενός θεϊκού όντος (κατά φύσιν) "εντός" ενός "κτιστού" όντος (κατά το συμβεβηκός), παράγει ένα άλλο θεϊκό όν κατά φύσιν!
Ενώ Σάρκωση είναι η πρόσληψη της ουσίας ενός κτιστού όντος και η δημιουργία ή επαναδημιουργία, κατά τη Χριστιανική αντίληψη, ενός όντος με θεϊκά χαρακτηριστικά αλλά κτιστή, (μη κατά φύσιν, αλλά κατά Χάριν), θεϊκή οντότητα!
Επίσης στην "Ενσάρκωση" σχετικοποιείται η "καθ' υπόστασιν " ένωση, θείας και κτιστής φύσεως (σύγχυση, διαίρεση, δια- χωρισμός, τροπή, αλλαγή, φυρμός).
Αντίθετα στη Σάρκωση, το κτιστό ενώνεται με το άκτιστο, (Ασυγχύτως, Αδιαιρέτως, Ατρέπτως, Αχωρίστως).
Βεβαίως μπορεί να γίνει κάποιου είδους "γλωσσικός" συνταυτισμός, «Σαρκώσεως- Ενσαρκώσεως», με τη διπλή διατύπωση του Όρου της Δ' οικουμενικής Συνόδου!
Δηλαδή Ένωση, «εν» δύο Φύσεσιν ισοδυναμεί με Ένωση «εκ» δύο Φύσεων!
Αλλά παραμένει το ερώτημα: Συμβολικώς, γλωσσικώς, δηλαδή, αντιαιρετικώς πως θα διαχωριστούν οι δύο έννοιες?
Μια αποδεκτή απάντηση μπορεί να είναι ότι μπορούν να θεωρηθούν ισοδύναμοι οι δύο όροι, όπως συνέβη με τους όρους "Ομοούσιος - Ομοιούσιος" στο Ιερό Σύμβολο!
Διά του οποίου οι άγιοι Πατέρες των πρώτων Οικουμενικών Συνόδων και κατέγραψαν οι Μ.Βασίλειος και Γρηγόριος Θεολόγος, εξηγήσαντες την απορία του ερωτήματος: Γιατί ΔΕΝ αναφέρονται τέτοιοι όροι στην Αγία Γραφή!
Απάντησαν λοιπόν, οι γνησίως θεολογοντες Καππαδόκες Πατέρες, ότι εάν υπάρχει ταύτιση Πίστεως, μπορεί να υπάρξει σχετικότητα γραφής από γραμματική άποψη!
Δηλαδή προτάσσεται η Εκκλησιαστική Εμπειρία!
Όχι η Φιλοσοφική Ορολογία!
Γι αυτό οι σύγχρονοι φιλοσοφούντες θεολόγοι, υπερτονιζουν την ταυτίζουν Σάρκωση - Ενσάρκωση, τη στιγμή που σε άλλες θρησκείες υπάρχει ΔΙΑΦΟΡΕΤΙΚΉ αντίληψη, άρα κίνδυνος αλλοίωσης της παραδεδομένης Πίστεως!
Πρέπει να συμπληρωθεί ότι, όπου και να φτάσει ο άνθρωπος διανοητικά, γνωσιολογικά ή επιστημονικά πάντα τα όρια του θα είναι σχετικά. Όχι απόλυτα.
Όμως στο συγκεκριμένο έργο AVATAR υπάρχει η προσπάθεια να περασθεί η Νεοεποχική αντίληψη για τη Γαία, ως Όλον ή μέρος της συμπαντικής θεότητας.
Πρέπει, για το λόγο αυτό ν υποδειχθεί, ότι η αλλαγή όρων, πιθανόν να αλλάζει και το περιεχόμενο της Πίστεως κάποιου ανθρώπου. Βεβαίως Χριστιανού.
Δηλαδή το Avatar μας προτείνει άλλη πίστη Μέσω της δύναμης της κινηματογραφικής εικόνας Πιό ξεκάθαρα: Avatar σημαίνει Ινδουϊστική Μετενσάρκωση και όχι Χριστιανική Σάρκωση!