Nεοειδωλολατρικά κι αποκρυφιστικά στοιχεία στην «Ε.ΣΥ.» του κ. Αρτέμη Σώρρα

  Ἀρχιμ. Αὐγουστῖνος Γ. Μύρου, Δρ Θ

Οἱ συγκεντρώσεις γιὰ ἐνημέρωση, ποὺ διοργάνωσε ἡ «Ε. ΣΥ.» («ΕΛΛΗΝΩΝ ΣΥΝΕΛΕΥΣΙΣ») τοῦ κ. Ἀρτέμη Σώρρα στὰ Σέρβια (23-1-2016) στὸ Βελβεντὸ (14-2-2016), ἀλλὰ καὶ ἄλλες προηγούμενες στὴν Κοζάνη καὶ σὲ ἄλλες πόλεις τῆς Ἑλλάδος,  μᾶς ἔδωκαν τὴν ἀφορμὴ νὰ ἐρευνήσουμε ἐνδελεχέστερα τὸ φαινόμενο, συλλέγοντας στοιχεῖα ἀπὸ ἀναρτήσεις τοῦ Κινήματος αὐτοῦ καὶ τῶν ὀπαδῶν του στὸ Διαδίκτυο.

Η ΑΠΟΛΥΤΟΤΗΣ ΤΗΣ ΑΠΟΚΕΚΑΛΥΜΜΕΝΗΣ ΑΛΗΘΕΙΑΣ

Τοῦ Ἀρχιµανδρίτου π. Αὐγουστίνου Μύρου, ∆ρ. Θ.

Μὲ ἀφορµὴ τὴν προγραµµατισµένη νὰ συγκληθῆ προσεχῶς Ἁγία καὶ Μεγάλη Πανορθόδοξη Σύνοδο καὶ τὰ ὅσα σχετικὰ µὲ αὐτὴν γράφονται καὶ συζητοῦνται, θὰ ἤθελα, συµµετέχοντας ταπεινὰ στὴν ἐκκλησιαστικὴ αὐτὴ διαδικασία, νὰ ὑπενθυµίσω καὶ νὰ ὑπογραµµίσω κάποια βασικὰ χαρακτηριστικὰ γνωρίσµατα τῆς Ὀρθοδόξου Πίστεως, τὰ ὁποῖα πιστεύω πὼς εἶναι ἀπαραίτητα γιὰ τὴν ὀρθὴ προσέγγιση τῶν πρὸς συζήτηση θεµάτων καὶ καθοριστικὰ γιὰ τὴν διαµόρφωση ὀρθοδόξων θέσεων καὶ συµπερασµάτων, τὰ ὁποῖα θὰ στοιχοῦνται στὴν µία, σταθερὴ καὶ ἀταλάντευτη γραµµὴ ὅλων τῶν ἁγίων ὅλων τῶν αἰώνων.

Η  ΑΓΑΠΗ

π. ΑΝΤΩΝΙΟΥ ΑΛΕΒΙΖΟΠΟΥΛΟΥ

Ο πιστός αποκτά το ορθόδοξο φρόνημα όταν ξανα­βρεί τη ζωή που ανταποκρίνεται στην ίδια τη φύση του, στο «κατ’ εικόνα» τού Τριαδικού Θεού. Αυτό σημαίνει πως πρέπει να εγκαταλείψει την αυτονομία και να επιλέ­ξει την κοινωνία της αγάπης τού Θεού. Αυτό πρέπει ο πι­στός να το κάνει ελεύθερα, γιατί αληθινή αγάπη δεν νοείται χωρίς ελευθερία. Είναι πάντοτε καρπός της ελεύ­θερης προσωπικής προαίρεσης τού ανθρώπου.

ΣΑΤΑΝΙΣΤΙΚΕΣ ΤΕΛΕΤΕΣ

 π.ΑΝΤΩΝΙΟΥ ΑΛΕΒΙΖΟΠΟΥΛΟΥ

«Στις σατανιστικές τελε­τουργίες της μαύρης μαγείας σπρώχνουν ανήλικα κο­ρίτσια· επαρχιώτισσα κατέληξε πόρνη του Διαβόλου» (Ελεύθερος Τύπος 4.9.1985).  Πρόκειται για την νεαρή Ελένη, που γεννήθηκε σε χωριό έξω από την Αθήνα· ο πατέρας της ήταν δάσκαλος.

ΣΙΛΒΑ ΜΑΪΝΤ ΚΟΝΤΡΟΛ

π.ΑΝΤΩΝΙΟΥ ΑΛΕΒΙΖΟΠΟΥΛΟΥ

Πρόκειται για «ανθίζουσα οικογενειακή επιχείρηση» αυτό υποστηρίζει ο ίδιος ο Jοse Silva στο βιβλίο πού εξέδωσε με τον Φίλιπ Μιέλε «Έλεγχος του νου με τη Μέθοδο Σίλβα» (Αθήνα 1979, σ. 30). Ιδρύθηκε στο Laredο του Τέξας κατά το έτος 1966 και δραστηριοποιείται με διάφορα ονόματα: «Ecumenical Sοciety οf psychοrientοlοgy», «Self Management seminary ΡΤΥ LDΤ», «Silva international Graduates Association» κα.

Η ΚΙΝΗΣΗ ΑΡΜΟΝΙΚΗ ΖΩΗ

π. ΑΝΤΩΝΙΟΥ ΑΛΕΒΙΖΟΠΟΥΛΟΥ

Άλλη κίνηση στη χώρα μας, πού υπογραμμίζει τη δύναμη της σκέψης είναι η «Αρμονική Ζωή» του Ρόμπερτ Νάτζεμυ. Και γι’ αυτή την ομάδα δεν υπάρχει προσωπικός Θεός, αλλά μόνο «απεριόριστη Συνειδητότητα ή Παγκόσμια Συνειδητότητα», πού ονομάζεται και «ΛΟΓΟΣ» (Ρ. Νάτζεμυ, Θαύματα αγάπης και γνώσης Αθήνα 1988, σ. 122-124).

ΠΩΣ ΜΠΟΡΕΙ Η «ΣΚΟΠΙΑ» ΝΑ ΤΑΥΤΙΖΕΙ ΤΟ ΜΠΡΑΧΜΑΝ ΜΕ ΤΟ ΘΕΟ ΚΑΙ ΤΟΝ ΙΗΣΟΥ ΜΕ ΤΟΥΣ ΑΒΑΤΑΡ;

π. Αντωνίου Αλεβιζόπουλου

Γνωρίζουμε πως η εταιρεία χαρακτηρίζει όλες τις άλλες θρησκείες διαβολικές... Όμως όταν πρόκειται να παγιδεύσει ανύποπτους ινδουιστές ή μωαμεθανούς δεν διστάζει να προβάλει τις Γραφές τους ως θεόπνευστες! Ας αναφέρουμε μερικά παραδείγματα:

ΠΟΙΟΣ ΕΙΝΑΙ Ο «ΜΕΓΑΛΗΣ ΒΟΥΛΗΣ ΑΓΓΕΛΟΣ»;

ΜΕΓΑΛΟΥ  ΒΑΣΙΛΕΙΟΥ

Κατά Ευνομίου, β’, 18.

Δεν θα πάψης, άθεε άνθρωπε, να ονομάζεις «μη όντα» αυτόν πού πραγματικά είναι «ο ων», πού είναι η πηγή της ζωής, πού παρέχει την ύπαρξη σε όλα τα όντα; Αυτόν πού όταν μιλούσε με τον δούλο του Μωυσή βρήκε και παρουσίασε σαν όνομά του ό,τι του ανήκε και του ταίριαζε, την ονομασία «ο ων»;

Διότι λέγει, «εγώ είμαι ο ων» (Έξοδ. 3,14). Κανείς δεν θ’ αντειπεί ότι αυτά τα λόγια δεν ειπώθηκαν από τον Κύριο· κανείς, πού διαβάζοντας Μωυσή δεν έχει πάνω στην καρδιά του το Ιουδαϊκό κάλυμμα.

Επιστολή στο περιοδικό «Εφημέριος» περί Απολλιναρισμού

π.Πέτρος Πανταζής

Αγαπητέ Εφημέριε

Σε τωρινό άρθρο του περιοδικού μας, ο εκλεκτός συμπρεσβύτερος Δημήτριος Μπαθρέλλος επιχειρεί, να συμβάλλει στην εξορθολογισμένη ανοχή ή και υποδοχή, ήδη επιβεβλημένων στην Εκκλησία μας, αναγκαίων μέτρων προστασίας απο την οδυνηρή και απρόβλεπτη κρίση του Κορωνοϊού.

Χρησιμοποιεί ως embalage, μία θεολογικοφιλοσοφική αναφορά σε μία παλαιά Αίρεση, περί την σχέση του ανθρωπίνου νοός με την Θεανθρώπινη υπόσταση του Κυρίου, τον Απολλιναρισμό, έχοντας ασχοληθεί σε παλαιότερο άρθρο του με μια παραλλαγή του ιδίου θέματος, στο έγκριτο περιοδικό Σύναξη (τευχ. 74 ). Επιστρατεύει, έπίσης, μια εκσυγχρονισμένη θεολογική ερμηνεία του Απολλιναρισμού του μεγάλου ρώσσου θεολόγου Γεωργίου Φλωρόφκυ. Όμως αν και καταδεδικασμένη, η απολλιναριστική αίρεση,, δεν νομίζουμε ότι μπορεί να χρησιμοποιηθεί ενισχυτικά έστω καθ΄υπόνοιαν, στην αρνητική ή θετική αποτίμηση των πρόσφατων υγειονομικών τεκταινομένων. Η Εκκλησία του Χριστού δεν έχει ανάγκη από ασφαλιστικές καλύψεις της Αληθείας που προσκομίζει.