Σαράντου Ι. Καργάκου
Ο Κεμάλ έπαιξε με τον ελληνικό στρατό, όπως ο ταυρομάχος με τον ταύρο: οι αρχικές παραπλανητικές κινήσεις του θύμιζαν την απλή «βερόνικα» και την περισσότερο περίπλοκη «πικέ». Ο ταύρος είχε αιματωθεί και ζαλισθεί. Στις 13 Αυγούστου ήλθε η στιγμή της αλήθειας. Η ώρα του θανατηφόρου κτυπήματος. Άλλ’ ο ταύρος – και εν προκειμένω ο ελληνικός στρατός – δεν ήταν σε θέση ούτε να αντεπιτεθεί ούτε να τον αντιμετωπίσει με φορτισμένη αποφασιστικότητα.
28 Αυγούστου 2022
Δεν πρόκειται να ασχοληθούμε με τις ενστάσεις που έχουν διατυπωθεί κατά της αγιότητος του εθνομάρτυρα και ιερομάρτυρα αγίου Χρυσοστόμου Σμύρνης. Ασφαλώς αυτοί που τις διατυπώνουν κάποιους λόγους επικαλούνται μέσα στην καλοπροαίρετη αναμφίβολα διάθεσή τους να διαφυλάξουν τον τρόπο που η Ορθόδοξη Εκκλησία μας διακηρύσσει την αγιότητα των εξαιρέτων μελών της. Για εμάς και για τους περισσοτέρους χριστιανούς, και μάλιστα τους έχοντες σχέση με τα αγιασμένα χώματα της Μικρασιατικής γης, δεν τίθεται τέτοιο θέμα.
Την Κυριακή Προ Της Υψώσεως του Τιμίου Σταυρού εκάστου έτους, η Εκκλησία έχει ορίσει να τιμάται η οσία μνήμη των Νεομαρτύρων της αγίας γης της Ανατολίας, της Μικράς Ασίας και του Πόντου. Επιφανεστέρα μορφή αυτών αποτελεί οπωσδήποτε ο μάρτυς Μητροπολίτης Σμύρνης Χρυσόστομος, του οποίου το συγκλονιστικό μαρτύριο είναι πλέον γνωστό από πλήθος αυτοπτών μαρτύρων στις φρικτές του λεπτομέρειες. Εκτός όμως από την αγία μορφή του Επισκόπου Σμύρνης, πλήθη ηρωικών μαρτύρων, κληρικών και λαϊκών, πότισαν με το τίμιο αίμα τους τα αλησμόνητα εδάφη των προγόνων μας, κατά τις τραγικές εκείνες μέρες του Ελληνισμού του 1922.
RENE PUAUX
Φτάνουμε έτσι στην τραγική μέρα της πυρκαγιάς. Εδώ πρέπει να καταθέσουμε πριν απ’ όλα τη μαρτυρία ενός Ευρωπαίου (που επιθυμεί να μη δημοσιευθεί το όνομά του), ο οποίος δέχθηκε εκείνο το πρωί από το στόμα των γιων του Τούρκου δημάρχου της Σμύρνης, με τους οποίους είχε σχέσεις, τη διαβεβαίωση πως δεν υπήρχε φόβος για τίποτα, διότι η φωτιά, όπως του είπαν, δε θα έκαιγε παρά μόνο την Αρμένικη συνοικία. Τη φωτιά την έβαλαν πράγματι μετά από ώριμη σκέψη και προμελέτη στην Αρμενική συνοικία την Τετάρτη, λίγο μετά το μεσημέρι.
ΑΝΤΩΝΙΟΥ Β. ΠΙΣΣΑΝΟΥ
Όλοι έχουμε την εντύπωσιν, ότι ο Τουρκικός στρατός θα αρνηθεί να μπει στην Σμύρνη, και ότι ο Ελληνικός στρατός κατά την υποχώρησίν του θα φρόντιζε να καταστρέψη τις συγκοινωνίες. Καθησυχάζομεν αφ’ ετέρου διότι τα ξένα πολεμικά πλοία, είχαν βγάλει αγήματα πεζοναυτών, διά την φρούρησιν των προξενείων των, των εκκλησιών και των σχολείων των, και δεν αμφιβάλλομεν ότι θα φρουρήσουν και ημάς ως Χριστιανούς και Συμμάχους των.
GEORGE HORTON
Προξένου και Γενικού Προξένου των Ηνωμ. Πολιτειών στην Εγγύς Ανατολή επί τριάντα χρόνια.
ΠΡΟΣΘΕΤΕΣ ΛΕΠΤΟΜΕΡΕΙΕΣ ΠΟΥ ΕΜΑΘΑ ΜΕΤΑ ΤΗΝ ΤΡΑΓΩΔΙΑ
Στην Αθήνα, στο Παρίσι και αργότερα στις Ηνωμένες Πολιτείες, συνάντησα διαφόρους αυτόπτες μάρτυρες της μεγάλης καταστροφής πού μου διηγήθηκαν πράγματα πού είχαν ιδεί. Κράτησα σημειώσεις των μαρτυριών διαφόρων απ’ αυτά τα πρόσωπα, αποκλείοντας προσεκτικά όλους εκείνους πού ήταν Έλληνες ή Αρμένιοι, όχι γιατί πίστευα πώς οι διηγήσεις αυτών θα ήταν κατ’ ανάγκην αναξιόπιστες, αλλά μάλλον γιατί θα μπορούσαν ν’ αμφισβητηθούν σαν προερχόμενες από προκατάληψη.
ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΥ Ν. ΘΩΔΗ
ΙΣΤΟΡΙΚΟΥ ΕΡΕΥΝΗΤΗ ΤΗΣ ΜΙΚΡΑΣ ΑΣΙΑΣ ΤΟΥ ΑΙΓΑΙΟΥ
ΕΙΣΑΓΩΓΗ
Η Μικρασιατική καταστροφή ως όρος στην ελληνική ιστοριογραφία, δηλώνει το τραγικό γεγονός στην ιστορία του σύγχρονου ελληνισμού — το τέλος της τρισχιλιετούς ελληνικής ιστορίας της Μικράς Ασίας και την “Έξοδο”, τον διωγμό των ιθαγενών του ορθόδοξου ελληνικού πληθυσμού από τις αρχαίες του εστίες.
Χάρη Τσιρκινίδη
Οι Τούρκοι, για ν’ αντιμετωπίσουν τη γενική διεθνή κατακραυγή των απλών ανθρώπων για τα εγκλήματα γενοκτονίας σε βάρος των χριστιανών, τα οποία το 1921 έφτασαν στο ζενίθ της βαρβαρότητας και παρουσιάζονταν με τα μελανότερα χρώματα στις ξένες εφημερίδες και στις διάφορες αναφορές διπλωματών, στρατιωτικών και προπάντων στις αναφορές υπαλλήλων της Αμερικανικής Υπηρεσίας Βοήθειας Εγγύς Ανατολής, κατέφυγαν στην προαιώνια δοκιμασμένη τακτική τους:
Του Μακαριστού Μητροπολίτου Νέας Σμύρνης κυρού Αγαθαγγέλου
Του Αρχιποίμενος Χριστού μαθητής και μιμητής ανεδείχθη «ο συναριθμούμενος τοις απ’ αιώνος αγίοιςκαι μάρτυσι της Εκκλησίας»1 Μητροπολίτης Σμύρνης Χ ρ υ σ ό σ τ ο μ ο ς Καλαφάτης (1922). Η πολυεδρική αυτού προσωπικότης, η λάμψις της αγίας και εναρέτου αυτού πολιτείας και το πολυμερές και πρωτότυπον εκκλησιαστικόν, φιλανθρωπικόν, κοινωνικόν, επιστημονικόν και εθνικόν αυτού έργον γεννούν εις τας τάξεις του πληρώματος της Αγιωτάτης ημών Εκκλησίας το θάμβος και την έκπληξιν και εις την ψυχήν του Ελληνικού Έθνους την ευγνωμοσύνην και τον θαυμασμόν και αποβαίνουν αντικείμενον διεξοδικής μελέτης από ειδικούς ερευνητάς.
Του Μακαριστού Μητροπολίτου Πατρών κυρού Νικοδήμου
Το παρόν κείμενο αποτελεί την εισήγηση του Μακαριστού Μητροπολίτου Πατρών Νικοδήμου Βαλινδρά προς την Ιερά Σύνοδο της Εκκλησίας της Ελλάδος περί αναγνωρίσεως του Εθνομάρτυρος Μητροπολίτου Σμύρνης Χρυσοστόμου (Καλαφάτη) ως Ιερομάρτυρος.
Μητροπολίτου Ναυπάκτου & Αγίου Βλασίου Ιεροθέου
Πολλοί ισχυρίζονται ότι ο χώρος της εφημερίδας δεν προσφέρεται για αναλύσεις φιλοσοφικών και θεολογικών εννοιών. Και αυτό γιατί ο σύγχρονος αναγνώστης θέλει να διαβάζη βιαστικά και ενδιαφέρεται να ενημερωθή για τα γενικότερα ζητήματα και τις ειδικότερες εργασίες σε όσο το δυνατό συντομώτερο χρονικό διάστημα. Όμως, πιστεύουμε ότι, όπως έχει λεχθή, αυτός που ενδιαφέρεται για την δημοκρατία επιδιώκη πρώτιστα να ανεβάση το επίπεδο του λαού.
Αυτήν τη στιγμή επισκέπτονται τον ιστότοπό μας 131 επισκέπτες και κανένα μέλος
