Περί της τελειώσεως που δίνει στην εν Χριστώ ζωή, το Μέγα Μυστήριο της Ιερής Κοινωνίας
Άγιος Νικόλαος Καβάσιλας
Μετά τὸ μύρο προχωροῦμε πρὸς τὴν ἁγία Τράπεζα, σ᾿ αὐτή τήν τελείωση τῆς ζωῆς, ὅπου, ὅταν φθάσουμε, δὲν θὰ χρειάζεται πλέον τίποτε ἄλλο γιὰ τὴν ἐπιζητουμένη εὐδαιμονία. ᾿Απὸ ἐκεῖ πραγματικὰ δὲν θὰ παραλαμβάνουμε πλέον θάνατο καὶ τάφο, καὶ μέθεξη καλύτερης ζωῆς, ἀλλὰ τὸν ἴδιο τὸν ᾿Αναστάντα, οὔτε τὰ δῶρα τοῦ Πνεύματος, ὅσα ἐπιτρέπεται νὰ λάβουμε, ἀλλὰ τὸν ἴδιο τὸν Εὐεργέτη, τὸν ἴδιο τὸ Ναό, στὸν ὁποῖο στηρίζεται ὅλος ὁ κύκλος τῶν χαρίτων.
Αποκάλυψη Αγγέλου περί της ψυχής του ανθρώπου μετά θάνατον
Άγιος Μακάριος ο Αιγύπτιος
Καθὼς ὁ ἀββᾶς Μακάριος ὁ Αἰγύπτιος βάδιζε μέσα στὴν ἀχανῆ ἔρημο, τὸν ἀκολούθησε ἕνας ῎Αγγελος. ῎Εστρεψε νὰ δεῖ, κ᾿ ἐκεῖνος τὸν χαιρέτησε πολὺ σεβαστικά: – Εὐλόγησον, ἅγιε Γέροντα!
῾Ο ἀββᾶς Μακάριος τὸν πέρασε γιὰ κάποιον ἀπὸ τοὺς Μοναχοὺς τῆς ἐρήμου καὶ τοῦ εἶπε, ἀνταποδίδοντας τὸν χαιρετισμό: – ῾Ο Κύριος νὰ σ᾿ εὐλογήσει καὶ νὰ σὲ συγχωρήσει, τέκνο μου.
Πόλεμος λογισμών
Άγιος Δημήτριος του Ροστώφ
Από τους πονηρούς λογισμούς που πολεμούν τον άνθρωπο, τρεις είναι οι πιο σκληροί: της απιστίας, της βλασφημίας και της πορνείας.
Για να κοπάσει αυτός ο πόλεμος, πρέπει πρώτα να γνωρίζεις πότε αμαρτάνεις και πότε όχι:
Δεν αμαρτάνεις όταν ο νους, η βούληση, δεν συγκατατίθεται στους λογισμούς, πολύ περισσότερο όταν τους αποστρέφεται ή τους περιφρονεί.
Ένα περιστατικό με τον Αλέξανδρο Παπαδιαμάντη…
π. Ἱερόθεος Βλάχος
Ὁ ἄλλος Ναυπάκτιος ποὺ συνάντησε τὸν Παπαδιαμάντη εἶναι ὁ Σταμάτης Σταματίου (Στὰμ Στάμ). Πῆγε ὁ Παπαδιαμάντης στὰ γραφεῖα τῆς Ἐφημερίδος «Ἀκρόπολις» γιὰ νὰ δώσῃ ἕνα χριστουγεννιάτικο διήγημα. Ὁ Στὰμ Στὰμ δὲν τὸν ἀνεγνώρισε καὶ μάλιστα σχημάτισε τὴν ἐντύπωση ὅτι ἦταν πάμπτωχος ποὺ πῆγε νὰ πάρη τὶς δέκα δραχμὲς γιὰ τὰ Χριστούγεννα, ὅπως ὅλοι οἱ πτωχοί. Ὁ Παπαδιαμάντης τὶς πῆρε, ἀλλὰ ἤθελε νὰ δώσῃ καὶ τὰ γραπτά του. Καὶ ἀκολουθεῖ ὁ ἑξῆς διάλογος:
ΑΓΙΟΣ ΘΕΟΦΑΝΗΣ Ο ΓΡΑΠΤΟΣ: Ο ΜΕΓΑΛΟΣ ΟΜΟΛΟΓΗΤΗΣ ΤΗΣ ΟΡΘΟΔΟΞΙΑΣ ΜΑΣ
ΛΑΜΠΡΟΥ Κ. ΣΚΟΝΤΖΟΥ Θεολόγου - Καθηγητού
Μια από τις ηρωικότερες περιόδους της εκκλησιαστικής μας ιστορίας είναι και η περίοδος της εικονομαχίας (726-842), κατά την οποία ανεδείχθησαν πλήθος ομολογητών της Ορθοδόξου Πίστεως. Υπερασπίσθηκαν με σθένος την Ορθοδοξία, ορθώνοντας το ανάστημά τους στους διώκτες των Ιερών Εικόνων, οι οποίοι έχοντας την αυτοκρατορική δύναμη, δίωκαν με μανία τους ομολογητές της Ορθοδοξίας.
Ο ΑΓΙΟΣ ΣΥΜΕΩΝ ΣΤΗΝ ΜΟΝΗ ΣΤΟΥΔΙΟΥ
ΟΣΙΟΥ ΝΙΚΗΤΑ ΣΤΗΘΑΤΟΥ
ΒΙΟΣ ΚΑΙ ΠΟΛΙΤΕΙΑ ΤΟΥ ΕΝ ΑΓΙΟΙΣ ΠΑΤΡΟΣ ΗΜΩΝ ΣΥΜΕΩΝ ΤΟΥ ΝΕΟΥ ΘΕΟΛΟΓΟΥ
Με αυτόν λοιπόν τον τρόπο σε οκτώ ημέρες έφθασε στην προκαθημένη των άλλων πόλεων, την Κωνσταντινούπολι. Εκεί, όπως τρέχει στις πηγές των υδάτων ένα διψασμένο ελάφι, έτσι και αυτός έτρεξε γρήγορα προς τον θείο εκείνον γέροντα, ερρίφθηκε εμπρός του σα στον ίδιον τον δεσπότη Χριστό, και έβαλε όλα τα υπάρχοντά του δίπλα στα πόδια του. Ο δε φιλόστοργος εκείνος πραγματικά πατέρας, βλέποντας την βαθειά ταπείνωσι και πίστι του, ελευθέρωσε τον μαθητή από την φροντίδα για εκείνα, διασκορπίζοντάς τα στους πτωχούς, παίρνοντας δε τον ίδιο μαζί του στο μοναστήρι ετοιμάσθηκε για τους υπέρ αυτού πειρασμούς. Διότι με το προορατικό μάτι του προέβλεψε τα κακά που έμελλε να υποστή για χάρι αυτού του νέου.
ΓΙΑ ΤΗΝ ΠΛΑΝΗ - ΦΑΝΤΑΣΙΑ ΚΑΙ ΠΡΟΣΕΥΧΗ
Άγιος Ιγνάτιος Μπριατσανίνωφ
ΥΠ.: Γνώρισες ποτέ κανέναν που να έπεσε σε δαιμονική πλάνη από την αποδοχή φαντασιών κατά την άσκηση της προσευχής;
ΓΕΡ.: Γνώρισα. Κάποιος αξιωματούχος, που ζούσε στην Πετρούπολη, καταγινόταν εντατικά στην προσευχητική άσκηση και έφτασε εξαιτίας της σε μίαν ασυνήθιστη κατάσταση. Την άσκησή του και τις συνέπειές της φανέρωνε στον τότε πρωθιερέα του ναού της Αγίας Σκέπης της Θεοτόκου, που είναι στην Κολόμνα. Ο πρωθιερέας επισκέφθηκε ένα μοναστήρι της επαρχίας Πετρουπόλεως και παρακάλεσε κάποιον από τους μοναχούς να συζητήσει με τον αξιωματούχο. "Είναι περίεργη η κατάσταση στην οποία έφτασε ο αξιωματούχος από την άσκηση της προσευχής", του είπε εύλογα προβληματισμένος ο πρωθιερέας. "Πιο εύκολα μπορεί να εξηγηθεί από μοναχούς, οι οποίοι γνωρίζουν καλύτερα κάθε πλευρά και εκδήλωση της ασκήσεως". Ο μοναχός συμφώνησε.
ΚΑΝΩΝ ΠΑΡΑΚΛΗΤΙΚΟΣ ΕΙΣ ΤΗΝ ΥΠΕΡΑΓΙΑΝ ΘΕΟΤΟΚΟΝ ΕΝ ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙ ΑΜΑΡΤΩΛΟΥ
Ποίημα Εὐθυμίου Μοναχοῦ Συγγέλλου
Ὠδὴ α'. Ἦχος πλ. β' Ὡς ἐν ἠπείρῳ πεζεύσας
Πῶς μου θρηνήσω τὸν βίον τὸν ρυπαρόν, καὶ τὰ πλήθη, Δέσποινα, τῶν ἀμέτρων μου κακῶν; τί δὲ ἐξαγγείλω σοὶ Ἁγνή, ἀπορῶ καὶ δειλιῶ, ἀλλὰ βοήθει μοι.
Πόθεν ἀπάρξομαι λέγειν τὰ πονηρά, καὶ δεινά μου πταίσματα, ὁ ταλαίπωρος ἐγώ; οἴμοι, τί γενήσομαι λοιπόν; ἀλλὰ Δέσποινα καμὲ πρὸ τέλους οἴκτειρον.
ΓΙΑ ΤΗΝ ΠΛΑΝΗ
Άγιος Ιγνάτιος Μπριατσανίνωφ
ΥΠ.: Δώσε μου μια πιο ακριβή και λεπτομερή περιγραφή της πλάνης. Τι είναι πλάνη;
ΓΕΡ.: Πλάνη είναι η φθορά της ανθρωπίνης φύσεως από το ψεύδος. Πλάνη είναι η κατάσταση όλων ανεξαιρέτως των ανθρώπων, που προκλήθηκε από την πτώση των προπατόρων μας. Όλοι βρισκόμαστε σε πλάνη(1). Η γνώση αυτής της πραγματικότητας είναι η καλύτερη προφύλαξη από την πλάνη. Η πιο μεγάλη πλάνη είναι να νομίζεις ότι είσαι ελεύθερος από την πλάνη. Όλοι απατηθήκαμε. Όλοι πλανηθήκαμε. Όλοι, σε κάποιο βαθμό, είμαστε υποδουλωμένοι στο ψεύδος κι έχουμε ανάγκη να ελευθερωθούμε. Ποιος θα μας ελευθερώσει; Η αλήθεια. Και η αλήθεια είναι ο Κύριος μας Ιησούς Χριστός. «Εγώ είμαι η οδός και η αλήθεια», βεβαίωσε(2). «Θα γνωρίσετε την αλήθεια, και η αλήθεια θα σας ελευθερώσει»(3). Με πίστη ας ταυτιστούμε μ' αυτή την Αλήθεια. Με την προσευχή ας Την επικαλεστούμε, και θα μας βγάλει από το βάραθρο της πλάνης και της δαιμονικής απάτης.
Η απελευθέρωση της Λήμνου (8 Οκτωβρίου 1912)
Το Σάββατο 6 Οκτωβρίου 1912 τα ελληνικά πολεμικά πλοία με το θωρηκτό Αβέρωφ, καταφθάνουν στο Ρωμαίικο γιαλό και ο ναύαρχος Κουντουριώτης ζητά από τον Τούρκο διοικητή την άμεση παράδοση της Λήμνου. Ο Τούρκος διοικητής Μουτασαφίρης, ζητά 24 ώρες προθεσμία για να επικοινωνήσει με την Κωνσταντινούπολη, αλλά η τελική απάντηση ήταν ότι αρνείται να παραδώσει τη Λήμνο αμαχητί. Ο Κουντουριώτης πήρε πληροφορίες ότι οι Τούρκοι ετοιμάζονται για μάχη και έτσι ανέλαβε να προχωρήσει στην κατάληψη της Λήμνου την επόμενη μέρα.
Η ΜΑΡΙΑ ΓΙΟΥΝΤΙΝΑ ΚΑΙ Ο ΣΤΑΛΙΝ
Αρνούμαι το βραβείο Στάλιν...και στέλνω τα χρήματα
για την επισκευή της εκκλησίας
και για τη σωτηρία της ψυχής σας
Η Maria Yudina γεννήθηκε σε εβραϊκή οικογένεια στο Nevel, Vitebsk Governorate, Ρωσική Αυτοκρατορία. Ήταν το τέταρτο παιδί του Βενιαμίν Γιουντίν, διάσημου φυσιολόγου και ιατροδικαστή, και της πρώτης συζύγου του, Ραΐσα Γιακόβλεβνα Γιουντίνα (το γένος Ζλάτινα, 1868-1918). Η Yudina σπούδασε στο Ωδείο της Πετρούπολης υπό την Anna Yesipova και τον Leonid Nikolayev. Οι συμμαθητές της περιελάμβαναν τον Dmitri Shostakovich και τον Vladimir Sofronitsky. Το 1921-22 η Γιουντίνα παρακολούθησε διαλέξεις στο ιστορικό-φιλολογικό τμήμα του Πανεπιστημίου της Πετρούπολης και, ως αποτέλεσμα, ολοκλήρωσε σπουδές θεολογίας αφού είχε ήδη μεταστραφεί από τον Ιουδαϊσμό στην Ορθόδοξη πίστη το 1919.