Η Αιωνιότητα της Εκκλησίας ως Διηνεκής Θ.Λειτουργία

π. ΠΕΤΡΟΣ ΠΑΝΤΑΖΗΣ

Σε αξιόλογο άρθρο του στον "Εφημέριο", περιοδικό για την θεολογική και ποιμαντική ενημέρωση των εφημερίων της Ελληνικής Εκκλησίας, αναρτάται ένα πολύ ενδιαφέρον άρθρο του έγκριτου Θεολόγου Δημήτρη Μαυροπούλου, ο οποίος είναι γνωστός για την αξιολογώτατη εξειδίκευση του στην θεολογική ανάλυση των λεγομένων και τελουμένων κατά την τέλεση του ύψιστου εκκλησιαστικού Μυστηρίου, της Θείας Λειτουργίας.

ΑΓΙΟΣ ΚΥΡΙΛΛΟΣ ΑΛΕΞΑΝΔΡΕΙΑΣ: Ο ΜΕΓΑΛΟΣ ΔΟΓΜΑΤΙΚΟΣ ΘΕΟΛΟΓΟΣ ΤΗΣ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣ

ΛΑΜΠΡΟΥ Κ. ΣΚΟΝΤΖΟΥ Θεολόγου - Καθηγητού

     Οι αλεξανδρινοί Πατέρες έβαλαν και εκείνοι τη δική τους σφραγίδα στην ανάπτυξη της Θεολογίας της Εκκλησίας μας. Με κέντρο ανάπτυξης των θεολογικών σπουδών την περίφημη Κατηχητική Σχολή, η Εκκλησία της Αλεξάνδρειας ανέδειξε μεγάλες μορφές. Μια από αυτές είναι και ο άγιος Κύριλλος αρχιεπίσκοπος Αλεξανδρείας, ο κορυφαίος δογματικός θεολόγος και υπερασπιστής της Ορθοδοξίας. Αλλά και ένας από τους πλέον συκοφαντημένους Πατέρες και αγίους της Εκκλησίας μας.

ΜΕΓΑΣ ΑΝΤΩΝΙΟΣ: Ο ΚΑΘΗΓΗΤΗΣ ΤΗΣ ΕΡΗΜΟΥ

ΛΑΜΠΡΟΥ Κ. ΣΚΟΝΤΖΟΥ Θεολόγου -Καθηγητού

     Στην κορυφή των μεγάλων ασκητών της Εκκλησίας μας βρίσκεται ο Μέγας Αντώνιος και γι’ αυτό δικαίως η Εκκλησία μας του προσέδωσε τον τίτλο του Μεγάλου, διότι, όπως θα δούμε στη συνέχεια, αποτέλεσε το πρότυπο του ορθοδόξου μοναχικού ιδεώδους. Άλλωστε αποκαλείται και ως ο «καθηγητής της ερήμου», διότι θεμελίωσε τον υγιή χριστιανικό μοναχισμό και παραμένει ο δάσκαλος των κατοπινών μοναχών ως τα σήμερα.  

ΜΕΓΑΣ ΑΘΑΝΑΣΙΟΣ: Ο ΣΤΥΛΟΣ ΤΗΣ ΟΡΘΟΔΟΞΙΑΣ

ΛΑΜΠΡΟΥ Κ. ΣΚΟΝΤΖΟΥ Θεολόγου – Καθηγητού

     Ελάχιστοι άνθρωποι αξιώθηκαν να λάβουν τον τίτλο του «Μεγάλου» στην ιστορία της ανθρωπότητας, διότι αυτό προϋποθέτει να υπάρξει κάποιος υπέρμετρα σπουδαίος και να προσφέρει υπέρτατες και μοναδικές υπηρεσίες σε αυτή. Ένας από αυτούς είναι και ο Μέγας Αθανάσιος, ο οποίος εκτός από τον τίτλου του «Μεγάλου» του αποδόθηκε και ο μοναδικός τίτλος «Στύλος της Ορθοδοξίας». Μελετώντας κάποιος την προσωπικότητα και το τιτάνιο έργο του, δε μπορεί παρά να συμφωνήσει με την επιλογή αυτή της Εκκλησίας μας.

Εἶνε ἡ ὁμοφυλοφιλία φυσιολογική;

Μητροπολίτης Μεσογαίας καὶ Λαυρεωτικῆς Νικόλαος Χατζηνικολάου:

«Συχνάκις λέγεται ὅτι, δύο ἄνθρωποι ἀγαπιοῦνται, συνεπῶς, διατί νὰ μὴ ὑπανδρευθοῦν, ἀκόμα καὶ ἂν εἶνε τοῦ ἰδίου φύλου. Ὄχι. Σκοπὸς εἶνε ἡ ἀγάπη νὰ δώσῃ ἕνωσιν. Διὰ νὰ γίνῃ ἡ ἕνωσις, ψυχοσωματικὴ ἕνωσις καὶ ψυχῶν καὶ σωμάτων, πρέπει νὰ εἶνε συμπληρωματικοὶ οἱ ἄνθρωποι. Ὄχι ἴδιοι. Συμπληρωματικοί. Δὲν ἑνώνονται δύο ἄνδρες μαζύ, οὔτε δύο γυναῖκες. Πρέπει νὰ εἶνε συμπληρωματικοὶ ἀνατομικῶς, ὅπως εἶνε ἕνας ἀνὴρ καὶ μία γυνή. Ἕνα.

Σάρκωση ή Ενσαρκώσεις/AVATARΕS;

π.Πέτρος Πανταζής

ΥΣΤΕΡΙΚΗ ΦΡΕΝΙΤΙΔΑ ΚΑΤΑ ΤΗΣ ΓΕΝΝΗΣΕΩΣ ΤΟΥ ΧΡΙΣΤΟΥ!

ΛΑΜΠΡΟΥ ΣΚΟΝΤΖΟΥ Θεολόγου – Καθηγητού

   Η ενανθρώπηση του Υιού και Λόγου του Θεού είναι το πλέον ελπιδοφόρο και χαρμόσυνο γεγονός στην ανθρώπινη ιστορία, διότι αποτελεί τη φωτοφόρο χαραυγή της απολυτρώσεως του ανθρώπου και ολοκλήρου της κτίσεως από τη φοβερή δουλεία της αμαρτίας και της φθοράς, την οποία εισήγαγε στη θεία δημιουργία ο διάβολος, ο ολέθριος αντίδικος του Θεού και καταστροφέας των έργων Του.

ΑΓΙΑ ΜΕΓΑΛΟΜΑΡΤΥΣ ΑΝΑΣΤΑΣΙΑ Η ΦΑΡΜΑΚΟΛΥΤΡΙΑ

ΛΑΜΠΡΟΥ Κ. ΣΚΟΝΤΖΟΥ Θεολόγου – Καθηγητού

      Η Εκκλησία της Ρώμης, στα πρωτοχριστιανικά χρόνια, όταν ακόμα ήταν ορθόδοξη και δεν είχε εκπέσει στην αίρεση (1054) παύοντας να είναι Εκκλησία, υπήρξε κοιτίδα ανάδειξης μεγάλων αγίων. Μεταξύ αυτών αναφέρεται η Μεγαλομάρτυς Αγία Αναστασία η Φαρμακολύτρια.

Παραμονή Χριστούγεννα

Φώτης Κόντογλου

Κρύο τάντανο ἔκανε, παραμονὴ Χριστούγεννα. Ὁ ἀγέρας σὰ νά ῾τανε κρύα φωτιὰ κι ἔκαιγε. Μὰ ὁ κόσμος ἤτανε χαρούμενος, γεμάτος κέφι. Εἶχε βραδιάσει κι ἀνάψανε τὰ φανάρια μὲ τὸ πετρόλαδο. Τὰ μαγαζιὰ στὸ τσαρσὶ φεγγοβολούσανε, γεμάτα ἀπ᾿ ὅλα τὰ καλά. Ὁ κόσμος μπαινόβγαινε καὶ ψώνιζε· ἀπὸ τό ῾να τὸ μαγαζὶ ἔβγαινε, στ᾿ ἄλλο ἔμπαινε. Κι ὅλοι χαιρετιόντανε καὶ κουβεντιάζανε μὲ γέλια, μὲ χαρές.

Χριστούγεννα στη σπηλιά

Φώτης Κόντογλου

    Χριστούγεννα παραμονές. Χριστούγεννα καὶ χιονιᾶς πάντα πᾶνε μαζί. Μὰ ἐκείνη τὴ χρονιὰ οἱ καιροὶ ἤτανε φουρτουνιασμένοι παρὰ φύση. Χιόνι δὲν ἔρριχνε. Μοναχὰ ποὺ ἡ ἀτμόσφαιρα ἤτανε θυμωμένη, καὶ φυσούσανε σκληροὶ βοριάδες μὲ χιονόνερο καὶ μ᾿ ἀστραπές. Καμμιὰ βδομάδα ὁ καιρὸς καλωσύνεψε καὶ φυσοῦσε μία τραμουντάνα ποὺ ἀρμενιζότανε. Μὰ τὴν παραμονὴ τὰ κατσούφιασε. Τὴν παραμονὴ ἀπὸ τὸ πρωΐ ὁ οὐρανὸς ἤτανε μαῦρος σὰν μολύβι, κ᾿ ἔπιασε κ᾿ ἔρριχνε βελονιαστὸ χιονόνερο.

ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΑ ΣΤΟ ΣΙΔΗΡΟΥΝ ΠΑΡΑΠΕΤΑΣΜΑ

Σύμφωνα με τον Αλεξάντρ Σολζενίτσιν (1918 – 2008),

 «στο φιλοσοφικό σύστημα του Μαρξ και του Λένιν και στη καρδιά της ψυχολογίας τους, το μίσος για τον Θεό είναι η βασική κινητήρια δύναμη, πιο θεμελιώδης απ’όλες τις πολιτικές και οικονομικές τους αξιώσεις. O μαχητικός αθεϊσμός δεν είναι απλά δευτερεύον ή περιθωριακό θέμα όσον αφορά τo κομμουνιστικό καθεστώς, αλλά o κεντρικός άξονάς του». Η πρώτη κομμουνιστική χώρα όπου ζούσε και υπέφερε ο Σολζενίτσιν, εδώ και πολύ καιρό δεν υπάρχει πια, αλλά ο Κομμουνισμός στην Σταλινική του μορφή ακόμα κυριαρχεί στη Κούβα, τη Κίνα, την Ερυθραία,  το Λάος, τη Βόρειο Κορέα και το Βιετνάμ.