Ελευθερία και  τρόπος ύπαρξης στην Ορθοδοξία

 Πρωτ. Κωνσταντίνου Στρατηγόπουλου

Ο π. Κωνσταντίνος Στρατηγόπουλος διετέλεσε επί πολλά έτη υπεύθυνος του γραφείου εξωτερικής ιεραποστολής της Εκκλησίας της Ελλάδος. Το παρακάτω κείμενο από την ομιλία του, διασώζει την εγγύτητα του προφορικού λόγου, αλλά παράλληλα, όπως θα παρατηρήσετε, διατυπώνει τις σκέψεις του με τρόπο κάπως ασυνήθιστο για γραπτό κείμενο. Διαβάζοντάς το λοιπόν, θα πρέπει να έχετε στο μυαλό σας ότι πρόκειται για ΟΜΙΛΙΑ, και έτσι να το εννοήσετε, ώστε να γίνει καλύτερα κατανοητό.

Θεός στη ζωή μου

 Νικολάου, Μητροπολίτου Μεσογαίας και Λαυρεωτικής.

Η ΠΡΩΤΗ ΕΠΙΚΟΙΝΩΝΙΑ

Συνάντηση με μια παρέα πέντε νέων παιδιών στον χώρο του γραφείου μου. Βιβλιοθήκες δεξιά και αριστερά, τηλέφωνα, κεράσματα κ.λπ., χώρος ενός διοικητικού προϊσταμένου. Αυτό είναι ένα γραφείο. Ήταν λάθος επιλογή! Οι καλές και πηγαίες συζητήσεις θέλουν πιο ουδέτερους χώρους, πιο φιλικούς, πιο αυθεντικούς , όχι στημένους, πιο χαλαρές συνθήκες. Πρέπει και το περιβάλλον να μιλάει.

Η χήρα του Νεομάρτυρος

Αλεξάνδρου Παπαδιαμάντη

Είχε αρχίσει να νυχτώνει, όταν ο Γιάννης ο Μουτζούρης γύρναγε από τα χωράφια του. Ξαφνικά στο δρόμο της επιστροφής, περνώντας από το νεκροταφείο του χωριού, διέκρινε μες στο σκοτάδι τη σκιά ενός ανθρώπου σκυμμένου πάνω από ένα μνήμα. Γεμάτος περιέργεια πέρασε την πόρτα του νεκροταφείου όπου είδε έναν άνδρα που έμοιαζε με καλόγερο να προσεύχεται πάνω από το μνήμα της κυρά Χρυσής που μόλις εκείνη τη μέρα είχε θαφτεί εκεί.

«Ου ποιήσεις σεαυτώ είδωλον, ουδέ παντός ομοίωμα…»

 Αγίου Γρηγορίου του Παλαμά

 Ου ποιήσεις σεαυτώ είδωλον, ουδέ παντός ομοίωμα, όσα εν τω ουρανώ άνω και όσα εν τη γη κάτω και όσα εν τοις ύδασιν υποκάτω της γης. Δεν θα (πρέπει) να κατασκευάσεις κανένα ομοίωμα κάποιου πράγματος από όσα βρίσκονται επάνω στον ουρανό και κάτω στην γη και μέσα στην θάλασσα, με σκοπό να τους αποδώσεις λατρεία και δόξα όμοια με εκείνη που αρμόζει στο Θεό.

Για τη Δευτέρα Παρουσία και την τελική κρίση

Άγιος Ιωάννης Χρυσόστομος

«Όταν λοιπόν έλθει ο Υιός του ανθρώπου με όλη τη δόξα του Πατρός Του και όλοι οι άγγελοι μαζί Του, τότε θα καθίσει στον θρόνο της δόξας Του και θα χωρίσει τα πρόβατα από τα ερίφια και τους μεν πρώτους θα τους επιδοκιμάσει, διότι όταν πεινούσε τον έθρεψαν, όταν διψούσε τον πότισαν, όταν ήταν ξένος τον περιμάζεψαν, όταν ήταν γυμνός τον έντυσαν, όταν ήταν ασθενής τον επισκέφτηκαν και όταν βρισκόταν στη φυλακή πήγαν και τον είδαν, και θα δώσει τη βασιλεία Του σε αυτούς.

 Ήμουν στην αίρεση της Ε.Α.Ε.Π για 3 χρόνια…

Αθανασία

       Όταν σκέφτομαι τα χρόνια που ήμουν στην ΕΑΕΠ (λιγότερο από 3 - βέβαια τον τελευταίο χρόνο ήμουν σωματικά μόνο) αναρωτιέμαι πόσο μεγάλη πλύση εγκεφάλου είχε γίνει σε μένα ώστε να αλλάξει εντελώς η προσωπικότητα μου και η ζωή μου. Άλλαξε το ντύσιμο η εξωτερική μου εμφάνιση άλλαξαν τα συναισθήματά μου για ανθρώπους που αγαπούσα και επίσης είχα πολύ εγωισμό και έβλεπα μόνο καλό αυτό το οποίο ήταν σύμφωνο με την διδασκαλία της πεντηκοστής. 

ΜΙΚΡΗ ΑΝΑΔΡΟΜΗ ΔΥΟ ΜΕΤΑΣΤΡΑΦΕΝΤΩΝ ΑΔΕΛΦΩΝ ΜΑΣ

ΑΠΟ ΤΗΝ ΑΙΡΕΣΗ ΤΩΝ ΠΕΝΤΗΚΟΣΤΙΑΝΩΝ ΣΤΗΝ ΟΡΘΟΔΟΞΙΑ:

Φως, χαρά, ελπίδα στην καρδιά μας! Χριστός Ανέστη!! 

   Αγαπητό Εγκόλπιο και πατέρα Βασίλειε ένα μεγάλο ευχαριστώ για το ουράνιο τόξο που απλώσατε με τα λόγια, το χαμόγελό σας και φωτίσατε την ψυχή μας και την καρδιά μας στο σκοτάδι που βρισκόμασταν... Ευχαριστούμε τους αγαπητούς αδελφούς της Ορθοδόξου Εκκλησίας και συνοδοιπόρους που μας καλωσόρισαν στο σπίτι του Πατέρα. Μια μικρή αναδρομή με κατάθεση ψυχής από εμάς για εσάς. 

Η Θεία Απoκάλυψη

π. ΑΝΤΩΝΙΟΥ ΑΛΕΒΙΖΟΠΟΥΛΟΥ

       Σύμφωνα με την ορθόδοξη πίστη η Εκκλησία δεν θεμελιώνεται πάνω σε γραπτά κείμενα, αλλά στην ομολογία πώς ο Χριστός είναι Θεάνθρωπος, πώς δηλαδή στο πρόσωπο του Χριστού ενώθηκε ο Θεός με τον άνθρωπo «αδιαιρέτως, ατρέπτως, ασυγχύτως, αχωρίστως», και ο άνθρωπoς ήλθε σε πραγματική κοινωνία με τον Θεό, στο πρόσωπο τού Χριστού ενώθηκε υποστατικά, δηλαδή σε μία και μοναδική υπόσταση, ο Θεός και ο άνθρωπoς.

Αγιότης Μαρτυρουμένη

π. Γεωργίου Δ. Μεταλληνού 

   Η ΠΡΟΣΦΑΤΗ αθρόα1 κατάταξη νέων Αγίων στο Αγιολόγιο της Ορθοδόξου Εκκλησίας τόσο στο κλίμα τού Οικουμενικού Πατριαρχείου, όσο και στην Εκκλησία της Ρωσίας, προκάλεσε τις επόμενες σκέψεις πάνω σε μια ουσιώδη πτυχή της διαδικασίας της «αναγνωρίσεως» Αγίων στην ορθόδοξη παράδοση.

Η ΠΟΛΙΟΡΚΙΑ ΚΑΙ Η ΑΛΩΣΗ ΤΗΣ ΤΡΙΠΟΛΙΤΣΑΣ

23 Σεπτεμβρίου 1821

KEIMENO-ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΕΣ: Υπτγος ε.α Τιμολέων Μαχαίρας

    Από τις αρχές του 1821 όλη η Πελοπόννησος βρισκόταν σε διαρκή συναγερμό, έξαψη και αναστάτωση. Τα επεισόδια διαδέχονταν το ένα το άλλο και ουδείς πλέον συγκρατιόταν για να περιμένει την καθορισμένη ημερομηνία της 25ης Μαρτίου για την έναρξη του απελευθερωτικού αγώνα.

Ο ΑΓΙΟΣ ΣΙΛΟΥΑΝΟΣ ΚΑΙ ΟΙ ΕΡΓΑΤΕΣ

  ΑΡΧΙΕΠΙΣΚΟΠΟΥ ANTHONY BLOOM

      Για πολύ καιρό ο Γέροντας Σιλουανός ήταν οικονόμος, υπεύθυνος στα εργαστήρια του μοναστηριού. Σ’ αυτά εργάζονταν κυρίως νεαροί Ρώσοι χωρικοί, που συνήθιζαν να έρχονται στο Όρος για ένα ή δύο χρόνια για να κερδίσουν εργαζόμενοι λίγα χρήματα. Κυριολεκτικά, δεκάρα, δεκάρα τα μάζευαν για να γυρίσουν στα χωριά τους με λίγα χρήματα μήπως και μπορέσουν να βοηθήσουν την οικογένεια τους, να κτίσουν κάποια καλύβα ή ν’ αγοράσουν σιτηρά για να αρχίσουν κάποια καλλιέργεια.